این روزها نوشتنم نمی آید…. بیشتر حرف زدنم می آید…

گاهی هم گریه کردنم می آید….

خدای مهربانم…

دوستی اشکهایم را دید و گفت که ذکر حسبناالله بگویم…..

من اشک ریختم و ذکر حسبناالله گفتم و ناگهان اشکهایم خشک شد….

و ناگهان دلم گرم شد و به یاد آوردم که تو کافی هستی ….

و چیزی بیش از کافی هستی….

الهی زندگیم ….

مشکلاتم و تمام وجودم را به تو می سپارم و دلم قرص می شود….

بزرگترین شکرهای زندگیم برای بودن توست.